Σε δύο αιώνες θα αποκατασταθεί το δάσος της Πάρνηθας με τους ρυθμούς που γίνεται η αναδάσωση στις καμένες εκτάσεις. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία, ο χρόνος που απαιτείται είναι μέχρι 12 φορές λιγότερος, αφού εκεί σε 6 μήνες αναδασώνονται όσες εκτάσεις αναδασώνονται στην Ελλάδα σε 4 χρόνια.

Ο διεθνής διαγωνισμός που εξαγγέλθηκε πριν από οκτώ μήνες ακόμη δεν έχει γίνει. Και να σκεφτεί κανείς ότι μόνο πέρυσι κάηκαν 2,8 εκατομμύρια στρέμματα στην Αττική, στην Εύβοια και την Πελοπόννησο.

Οι επιστήμονες μιλούν για «έγκλημα διαρκείας», επισημαίνοντας ότι η χώρα μας κατέχει, εκτός από το ρεκόρ των πυρκαγιών, και το ρεκόρ της εγκατάλειψης των καμένων σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου. Το «βουνό της Αθήνας», η Πάρνηθα, αναγεννάται με αργούς ρυθμούς: Φυτεύτηκαν μόνο 57.000 δενδρύλλια, ενώ τα επόμενα χρόνια πρόκειται συνολικά να φυτευθούν περίπου 500.000 δένδρα, που αντιστοιχούν στο ένα πέμπτο όσων κάηκαν. Ανάλογη είναι η κατάσταση σε δεκάδες άλλα «μνημεία» της ελληνικής φύσης: Από το 1991 κάηκαν πάνω από 5 εκατομμύρια στρέμματα δάσους και αναδασώθηκαν μόλις 500.000 στρέμμ. Οπως έχει καταγγείλει η επιστημονική κοινότητα, τα ελληνικά δάση «πληρώνουν» τη διάλυση της Δασικής Υπηρεσίας, τις σχεδόν μηδαμινές και συχνά άστοχες αναδασώσεις, τη γραφειοκρατία, τις πιέσεις για αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων και τα χαμένα ευρωπαϊκά κονδύλια.

«Στην Ελλάδα μόνο το 10% των καμένων εκτάσεων αναδασώνεται», σύμφωνα με το δρα Δασικής Πολιτικής του ΑΠΘ κ. Αναστάσιο Παπασταύρου, όταν σε άλλες μεσογειακές χώρες «υψηλού κινδύνου» για πυρκαγιές, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, «τρέχουν» πρωτοπόρα προγράμματα αναδασώσεων και διατίθενται… δεκαπλάσια κονδύλια για έργα δασοπονίας. Στη χώρα μας εμπλέκονται στην αναδάσωση έως και 4-5 διαφορετικοί φορείς (δασάρχης, διευθύνσεις δασών και διευθύνσεις αναδασώσεων, περιφέρειες), ενώ -όπως επισημαίνει και ο Συνήγορος του Πολίτη- τα δασαρχεία έφτασαν στο σημείο να ασχολούνται περισσότερο με γραφειοκρατικές διαδικασίες και με αιτήματα πολιτών παρά με την ουσιαστική διαχείριση των δασών. Η σύγκριση με το εξωτερικό είναι απογοητευτική. Η Ισπανία φέρεται πρωτοπόρα στην αναδάσωση: Η κυβέρνηση αποφάσισε πρόσφατα να φυτέψει 45 εκατ. δέντρα για τη διατήρηση της «φυσικής κληρονομιάς της χώρας». Το σχέδιο, η υλοποίηση του οποίου τοποθετείται χρονικά μεταξύ 2009-2012 με κόστος 90 εκατ. ευρώ, προβλέπει την αναδάσωση πάνω από 610.000 στρεμμάτων με παράλληλη δημιουργία 3.000 νέων θέσεων εργασίας. Η Πορτογαλία, μετά τη μεγάλη καταστροφή του 2003, δίνει μάχη με την αποψίλωση των δασικών εκτάσεών της. Οι αρμόδιες Αρχές «τρέχουν» σε συνεργασία με τη WWF ένα πρόγραμμα ανάπτυξης των φελλοφόρων δασών (δηλαδή με δέντρα από τα οποία μπορεί να κατασκευαστεί ο φελλός), που ζουν πάνω από 500 χρόνια, κατά 20% σε ορίζοντα -περίπου- δεκαετίας. Η μελέτη εστιάζει στην προστασία των υπαρχόντων δασών και προβλέπει τη φύτευση ειδών ανθεκτικών στη φωτιά ανάμεσα σε «εύφλεκτα» δασικά είδη, όπως είναι ο ευκάλυπτος.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (προϋπολογισμός του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων - ΕΓΤΠΕ) την περίοδο 2000-2006 η Ελλάδα ζήτησε και έλαβε για αναδασώσεις μόνο 57 εκατ. ευρώ, δηλαδή 11 φορές λιγότερα από την Ισπανία, 10 φορές λιγότερα από την Ιταλία και 6 φορές λιγότερα χρήματα από την Πορτογαλία.

Οι αριθμοί

2.800.000 στρέμματα γης κάηκαν μόνο το 2007

52.000 στρέμματα είναι η καμένη έκταση στην Πάρνηθα

300.000 δέντρα θα φυτευθούν στην Πάρνηθα σε 3 χρόνια

57 εκατ. ευρώ πήρε η Ελλάδα για αναδασώσεις την περίοδο 2000-2006, 11 φορές λιγότερα από την Ισπανία

5.783 στα δέκα στρέμματα καμένης γης αναδασώνεται στην Ελλάδα

δενδρύλλια αναδάσωσης φυτεύτηκαν το 1983 και μόλις... 896 το 2003

πηγή>> e-tipos.com