Σε ποιό βαθμό θα μπορούσε η δενδροφύτευση να συνδράμει στην άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής ;
- Λεπτομέρειες
- Γονική Κατηγορία: Θέματα - Ειδήσεις
- Κατηγορία: Νέα
-
18 Feb 2013
- Συντάχθηκε από τον/την Meteojim
- Προβολές: 3269
Tα δάση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή. Η καταστροφή των δασών συμβάλλει στο πρόβλημα μέσω της απελευθέρωσης διοξειδίου του άνθρακα. Η δημιουργία όμως νέων δασών δύναται να αμβλύνει την κλιματική αλλαγή απορροφώντας διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Συνδυαζόμενο με την ηλιακή ενέργεια, το δεσμευμένο διοξείδιο του άνθρακα μετατρέπεται σε κορμούς, κλαδιά, ρίζες και φύλλα μέσω της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης. Αποθηκεύεται στη λεγόμενη «βιομάζα» έως ότου επιστρέψει στην ατμόσφαιρα, που είτε μέσω φυσικών διαδικασιών είτε μέσω της ανθρώπινης παρέμβασης, ολοκληρώνει τον κύκλο του άνθρακα.
(Δενδροφύτευση στην Κένυα / Φωτογραφία:TonyKarumba/ AFP/Getty)
Οι δενδροφυτεύσεις και οι δασικές φυτείες έχουν καθιερωθεί, ιδιωτικά και δημόσια. Ταπιο πρόσφαταστοιχεία που δημοσιεύθηκαναπό το Γραφείο Τροφίμωντου ΟΗΕκαι Γεωργίας δείχνουν ότι οι δασικές φυτείες απετέλεσαν το 2010 περίπου το 7% της παγκόσμιας δασικής έκτασης. Τα περισσότερα εξ αυτών των δασών, δημιουργήθηκαν σε περιοχές οι οποίες ήταν «ακάλυπτες» πρωτύτερα, τουλάχιστον τα τελευταία έτη. Τα δέντρα που φυτεύτηκανεπίσηςωςμέροςτων προσπαθειών για τηναποκατάσταση των φυσικώνδασών καθώς και τη γεωργοδασοκομία, που περιλαμβάνει αύξηση της δενδροκάλυψης σε γεωργική γη και βοσκότοπους.
Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες οι φυτείες δύνανται να αναπτυχθούν σχετικά ταχέως, απορροφώντας έτσι διοξείδιο του άνθρακα με μεγαλύτερους ρυθμούς απ’ό,τι τα φυσικά δάση. Σε περίπτωση απουσίας μεγάλων αναταραχών, νέες φυτεύσεις ή αναγεννημένα δάση μπορούν να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα για 20-50 χρόνια ή και περισσότερο.
Σε σύγκριση με την πρόληψη της απώλειας των φυσικών δασών , ωστόσο, η δενδροφύτευση έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει περιορισμένα μόνο στη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Το 2000 , η IPCC συγκέντρωσε τα διαθέσιμα στοιχεία για την ειδική έκθεση η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δενδροφύτευση θα μπορούσε να απομονώσει(αφαιρέσει από την ατμόσφαιρα) περίπου1.1 - 1.6GT του CO2 ανά έτος. Αυτό συγκρίνεται με το σύνολοτων παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που αντιστοιχούν σε 50GT του CO2 το 2004.
Εν αντιθέσει με τα μέτρα για τη μείωση της αποψίλωσης των δασών , δενδροφυτεύσεις και αναδασώσεις συμπεριελήφθηκαν ως δραστηριότητες που χρίζουν χρηματοδοτήσεως στο πλαίσιο του πρωτόκολλου του Κιότο. Οι κανόνες και δραστηριότητες του Κιότο, ωστόσο, περιόρισαν το μέγεθος και το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω δραστηριοτήτων. Πέραν του Κιότο, κάποια σχέδια δενδροφυτεύσεων που καταρτίστηκαν για να απορροφήσουν διοξείδιο του άνθρακα, κατέληξαν μη βιώσιμα λόγω του κόστους της απόκτησης «συνεισφορών» ή της προστασίας νέων δένδρων από φωτιά, ξηρασία, παράσιτα ή ασθένειες. Το κόστος της γης συνιστά ένα ακόμη εμπόδιο στη διάδοση της δενδροφύτευσης, ιδιίως εκεί όπου υπάρχει ανταγωνισμός με άλλες χρήσεις γης όπως τρόφιμα ή παραγωγή βιοκαυσίμων.
Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το μέλλον του Κιότο συνεχίζονται, η έκταση του πιθανού ρόλου της δενδροφύτευσης σε μία μακροχρόνια κλιματική αλλαγή παραμένει ασαφής. Η δενδροφύτευση ωστόσο είναι απίθανο να εφαρμοστεί σε τέτοια κλίμακα, που να φτάσει ακόμη και τη σχετικώς μέτρια δυνητική συμβολή που περιγράφεται από την IPPC, ιδίως στο ενδεχόμενο απουσία υψηλής τιμής του άνθρακα.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε από τον ΔρCharles Palmer του Grantham Research Institute για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον στο LSE, σε συνεργασία με την Guardian
Πηγή: Guardian
Μετάφραση: Σεμερτζίδης Δημήτρης (Meteojim)
WWW.METEOCLUB.GR
Σχόλια
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.