Meteoclub.gr

 Τα καλοκαίρια στο Νορβηγικό αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ είναι πλέον θερμότερα απ’ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή στα τελευταία 1800 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου του Μεσαίωνα, όταν τα μέρη του βόρειου ημισφαιρίου ήταν τόσο ζεστά, ή θερμότερα, απ’ό,τι σήμερα, σύμφωνα με μία νέα έρευνα στο περιοδικό Γεωλογία.

«Η μεσαιωνική θερμή περίοδος δεν ήταν τόσο ομοιόμορφα θερμή όπως νομίζαμε – δε δυνάμεθα ν’αρχίσουμε να την ονομάζουμε η μεσαιωνική περίοδος ξανά» είπε ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, WilliamD’Andrea, ένας επιστήμονας τού κλίματος στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. «Το αρχείο μας δείχνει ότι οι πρόσφατες καλοκαιρινές θερμοκρασίες στο Σβάλμπαρντ είναι υψηλότερες ακόμα και από τις θερμότερες περιόδους.»Η φυσικά τροφοδοτούμενη μεσαιωνική θερμή περίοδος, από το 950 μ.Χ. έως το 1250 μ.Χ., υπήρξε μία αγαπητή περίοδος για τους ανθρώπους που αρνούνται τις αποδείξεις ότι το ανθρώπινο είδος θερμαίνει τον πλανήτη με βιομηχανικά αέρια του θερμοκηπίου. Όμως η τροποποίηση του κλίματος από το Σβάλμπαρντ θέτει εκ νέου υπό αμφισβήτηση το πικ εκείνης της εποχής, και υποδαυλίζει τους σκεπτικιστές οι οποίοι θεωρούν ότι η τρέχουσα αύξηση της θερμοκρασίας είναι επίσης φυσική. Από το 1987, τα καλοκαίρια στο Σβάλμπαρντ είναι 2 έως 2.5 βαθμούς κελσίου θερμότερα απ’ό,τι ήταν κατά τη διάρκεια της θερμής μεσαιωνικής περιόδου, ανακάλυψε η έρευνα.

Οι ερευνητές παρήγαγαν το κλίμα του 1800 αναλύοντας τα επίπεδα των ακόρεστων λιπών σε φύκια που θάφτηκαν στα ιζήματα της λίμνης Kongressvatnet, στο δυτικό Σβάλμπαρντ. Σε ψυχρότερα νερά, τα φύκια παράγουν περισσότερα ακόρεστα λίπη. Σε θερμότερα νερά, παράγουν περισσότερα κορεσμένα λίπη. Όπως οι σελίδες σ’ένα βιβλίο, το επίπεδο κορεσμού των λιπών δύναται να μας παρέχει καταγραφή του παρελθόντος κλίματος. Μέχρι στιγμής, τα περισσότερα αρχεία του Αρκτικού κλίματος έχουν προέλθει από πυρήνες πάγου που διατηρούν μόνο ετήσια στρώματα της χιονόπτωσης τη ψυχρή περίοδο και ως εκ τούτου τις θερμοκρασίες της ψυχρής περιόδου. Όμως, τα ιζήματα των λιμνών, με την καταγραφή των θερμοκρασιών της καλοκαιρινής περιόδου, δύνανται να «πουν» στους επιστήμονες πώς μετεβλήθη το υπόλοιπο του έτους και σε περιοχές όπου τα στρώματα πάγου ήταν απόντα.

«Χρειαζόμαστε τόσο τον πυρήνα πάγου όσο και τις καταγραφές των ιζημάτων των λιμνών», σημείωσε η ElizabethIsaksson, ερευνήτρια παγετώνων στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Polar το οποίο δε συμμετείχε στην έρευνα. «Εδώ, ο Billy έχει βρει κάτι που λέει μια διαφορετική, περισσότερο λεπτομερή ιστορία.»

Εξετάζοντας το πώς τα καλοκαίρια μετεβλήθησαν στο Σβάλμπαρντ, ερευνητές ανακάλυψαν ότι η περιοχή δεν ήταν ιδιαίτερα ψυχρή κατά τη διάρκεια άλλης πρόσφατης ανώμαλης περιόδου-η «Μικρή Εποχή Των Παγετώνων» του 18^ου και 19^ου αιώνα, όταν οι παγετώνες στο Σβάλμπαρντ αυξήθηκαν στη μεγαλύτερη έκτασή του τα τελευταία 10.000 έτη και παγετώνες σε πολλά μέρη της Δυτικής Ευρώπης αυξήθηκαν επίσης. Θεωρούν ότι περισσότερο χιόνι, παρά χαμηλότερες θερμοκρασίες, μπορεί να τροφοδοτήσει την αύξηση του όγκου των παγετώνων του Σβάλμπαρντ.

Τα στοιχεία από δακτυλίους των δέντρων και πυρήνες πάγου, δείχνουν ότι η νοτιότερη Γροιλανδία και μέρη της Βόρειας Αμερικής ήταν θερμότερα μεταξύ των ετών 950-1250 εν σχέσει με σήμερα, με τους Βίκινγκς να εκμεταλλεύονται τα «γυμνά» από πάγους νερά για να εγκατασταθούν στη Γροιλανδία. Ορισμένες περιοχές επίσης γνώρισαν παρατεταμένη ξηρασία, συμπεριλαμβανομένης της Καλιφόρνιας, της Νεβάδας και της κοιλάδας του Μισσισιπή, οδηγώντας ορισμένους επιστήμονες να επινοήσουν τον όρο Μεσαιωνική Κλιματική Ανωμαλία ώστε να τονίσουν την ακραία μετατόπιση των βροχοπτώσεων παρά των θερμοκρασιών. Μια φυσική αύξηση στην ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν υπεύθυνη για την αύξηση της θερμοκρασίας σε μέρη του βόρειου ημισφαιρίου, με άνοδο της ηφαιστειακής δραστηριότητας από το 1100 έως το 1260 προκαλώντας ηπιότερους χειμώνες, εξήγησε στο περιοδικό Scienceο επιστήμονας RayBradleyτου Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης. Ο Bradley είναι ένας από του συντάκτες της μελέτης των ιζημάτων της λίμνης του Σβάλμπαρντ.

Το Δυτικό Σβάλμπαρντ άρχισε σταδιακά να θερμαίνεται το 1600, διεπίστωσαν οι ερευνητές, όταν το βόρειο σκέλος του Ρεύματος του Κόλπου, γνωστό ως το δυτικό «Spitsbergen ρεύμα», μπορεί να έχει φέρει επιπλέον τροπικά νερά στην περιοχή. Το 1890, η αύξηση της θερμοκρασίας άρχισε να επιταχύνεται, με τους ερευνητές να αποδίδουν το μεγαλύτερος μέρος της προαναφερθείσας αύξησης στην αύξηση των επιπέδων των βιομηχανικών αερίων. Πυρήνες πάγου από το Σβάλμπαρντ, αντιθέτως, παρουσιάζουν ελαφριά ψύχρανση κατά τη διάρκεια των τελευταίων 1800 ετών. Τα αντικρουόμενα στοιχεία δείχνουν ότι οι θερμοκρασίες μπορεί να έχουν ταλαντευθεί περισσότερα έντονα μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού, είπε η AnneHornes, γεωλόγος του Πανεπιστημιακού Κέντρου στο Σβάλμπαρντ , η οποία δε συμμετείχε στη μελέτη.

                                                                                                                                                           (Photo: William D'Andrea)

Ο Andrea και οι συνάδελφοί του χρονολόγησαν τους πυρήνες της λίμνης αναλύοντας κόκκους γυαλιού που εκτινάχθηκαν από ηφαίστεια εκατοντάδες μίλια μακριά στην Ισλανδία. Αυτές οι προγενέστερες εκρήξεις - Snæfellsjökullin 170, Hekla in 1104 and Öræfajökull in 1362- όλες άφησαν μοναδικούς χημικούς χρονικούς δείκτες στα ιζήματα της λίμνης του Σβάλμπαρντ. « Γνωρίζουμε με αρκετή ακρίβεια πότε αυτές οι εκρήξεις σημειώθηκαν, που είναι σπάνιο στις γεωλογικές καταγραφές,» δήλωσε ένας εκ των συντακτών, ο NicholasBalascio, επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης.

Πρόσφατες μετρήσεις της θερμοκρασίας έδειξαν ότι η Αρκτική θερμαίνεται δύο φορές γρηγορότερα εν σχέσει με τον υπόλοιπο πλανήτη, με τον θαλάσσιο πάγο αυτό το Καλοκαίρι να συρρικνώνεται στη μικρότερη καταγεγραμμένη έκταση. Φυσικές ανατροφοδοτήσεις που ενισχύουν την αύξηση της θερμοκρασίας, όπως η απώλεια του θαλάσσιου πάγου προκαλούν μεγαλύτερη απορρόφηση της ηλιακής ενέργειας από τους ωκεανούς, η οποία προκαλεί μεγαλύτερη απορρόφηση ενέργειας, κ.ο.κ. Τα κλιματικά μοντέλα δείχνουν ότι μέχρι το 2100 το Σβάλμπαρντ θα θερμανθεί περισσότερο από οιαδήποτε άλλη ήπειρο στον πλανήτη, λόγω του συνδυασμού της απώλειας του θαλάσσιου πάγου και αλλαγών στην ατμοσφαιρική και ωκεάνια κυκλοφορία, σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του 2007. Σε μία έρευνα που δημοσιεύθηκε πέρυσι, στο περιοδικό Advances in Meteology, Νορβηγοί Ερευνητές εκτιμούν ότι η μέση θερμοκρασία το χειμώνα στο Σβάλμπαρντ θα μπορούσε να αυξηθεί έως και κατά 10 βαθμούς κελσίου ή 18 βαθμούς Φαρενάιτ.

Πηγή: http://thinkprogress.org/

Επιμέλεια/μετάφραση: Σεμερτζίδης Δημήτρης (Meteojim)

Προσθήκη νέου σχολίου