Θέματα Εγκυκλοπαίδεια Η υετική δίαιτα του Οκτωβρίου στον Ελλαδικό χώρο
Η υετική δίαιτα του Οκτωβρίου στον Ελλαδικό χώρο
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εγκυκλοπαίδεια
-
26 Sep 2013
- Συντάχθηκε από τον/την Weerman
- Προβολές: 3298
Η ΥΕΤΙΚΗ ΔΙΑΙΤΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ
Ο Οκτώβριος θεωρείται ένας καθαρά φθινοπωρινός μήνας, τόσο θερμοκρασιακά, όσο και υετικά. Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο (για το Σεπτέμβριο), η μετάβαση προς το φθινόπωρο είναι αρκετά αργή στη χώρα, ιδίως στις ΝΑ περιοχές της, όταν την ίδια στιγμή, η ΒΔ χώρα έχει μπει για τα καλά στο φθινόπωρο. Σε σχέση με τον προκάτοχό του, το Σεπτέμβριο, η μέση θερμοκρασία του Οκτωβρίου, εμφανίζει μια πτώση της τάξεως των 4 – 5,0 C. Αυτό σημαίνει ότι η Tmean στη χώρα μας κυναίνεται μεταξύ 16,0 C(βόρεια Ελλάδα) και 20,5 C(νότια Ελλάδα). Αυτές οι Tmean καθιστούν τον Οκτώβριο ως έναν από τους πιο ευχάριστους θερμοκρασιακά μήνες του έτους. Οι θάλασσες αρχίζουν επίσης προοδευτικά να ψύχονται, αλλά οι επιφανειακές τους θερμοκρασίες παραμένουν αρκετά υψηλότερες σε σχέση με εκείνες του υπερκείμενου αερίου στρώματος, πράγμα που δημιουργεί σαφείς συνθήκες αστάθειας στην ατμόσφαιρα. Ο Αζορικός Αντικυκλώνας συνεχίζει την μετατόπισή του προς νότο, ανοίγοντας την πόρτα της Μεσογείου στην απρόσκοπτη διέλευση των βαρομετρικών χαμηλών (υφέσεων). Οι ψυχρότερες αέριες μάζες από τα βορειότερα πλάτη της Ευρώπης εισβάλλουν ανεμπόδιστα στη Μεσόγειο, δημιουργώντας τις πρώτες ουσιαστικές ατμοσφαιρικές του 2ου μισού του έτους, πράγμα που επιβεβαιώνεται από την απότομη και σημαντικότατη αύξηση του υετού, σε σχέση με τον προκάτοχό του, το Σεπτέμβριο. Συνεπώς, εδραιώνεται ένα τυπικά φθινοπωρινό σκηνικό σε ολόκληρη την επικράτεια, εν αντιθέσει με τον προηγούμενο μήνα που η φθινοπωρινή οσμή περιορίζεται στη Δ/ΒΔ χώρα και ακολούθως στην ανατολική ηπειρωτική προσήνεμη πλευρά (ζώνη Πιερίας – Εύβοιας).
Οι μεταβολές που παρατηρούνται στην κυκλοφορία της ατμόσφαιρας (λόγω μεταβολής του θερμικού ισοζυγίου) πάνω από τη Μεσόγειο, ενεργοποιούν το λεγόμενο ‘μεσογειακό πολικό μέτωπο’ το οποίο είναι υπεύθνο για την αύξηση της υφεσιακής δραστηριότητας στα πλάτη της Μεσογείου. Οι περιοχές όπου γεννιούνται οι υφέσεις (κυκλογένεση) την περίοδο αυτή είναι συνήθως οι δυτικές περιοχές της Μεσογείου, ιδίως ο Κόλπος του Λέοντος (ΒΑ Ισπανία/ΝΔ Γαλλία) και η βόρεια Αδριατική Θάλασσα. Αυτό εξηγεί και το οκτωβριανό πρωτεύον υετικό μέγιστο στη δυτική Μεσόγειο (ανατολική Ισπανία), όταν ανατολικότερα η Ιταλία περιμένει το δικό της πρωτεύουν μέγιστο ένα μήνα αργότερα (Νοέμβριο) και η ακόμη ανατολικότερη Ελλάς, το Δεκέμβριο. Όπως βλέπουμε, τα υετικά μέγιστα, μετατοπίζονται χρονικά από δυσμάς προς ανατολάς στη Μεσογείο, από τον Οκτώβριο (δυτική Μεσόγειος), προς το Νοέμβριο (κεντρική Μεσόγειος) και Δεκέμβριο (ανατολική Μεσόγειος).
Ο παρακάτω χάρτης (βλ. σχ. 1) δείχνει σε χρωματικές διαβαθμίσεις ανά 20 mm, το μέσο μηνιαίο υετό Οκτωβρίου πάνω από την ελληνική περιοχή. Όπως φαίνεται καθαρά, έχει πλέον πληρως εδραιωθεί το βροχερό μοτίβο σε ολόκληρη τη χώρα με τα μέσα μηνιαία μέγιστα (>100 – 120 mm) να εμφανίζονται στη δυτική (προσήνεμη) χώρα, ακολούθως στην ανατολική ηπειρωτική προσήνεμη (ζώνη Πιερίας – Εύβοιας), καθώς και στις ορεινές ζώνες της Ροδόπης και Κρήτης. Οι υπήνεμες περιοχές (δηλαδή περιοχές που δεν εκτίθενται στους υετοφόρους ανέμους) εμφανίζουν χαμηλότερα ύψη (40 – 60 mm) και εντοπίζονται στις Κυκλάδες, το Σαρωνικό Κόλπο, την κεντρική Μακεδονία, στο ΒΑ Αιγαίο, καθώς και στο εσωτερικό της Θεσσαλίας.
Εξετάζοντας το χάρτη, βλέπουμε πως η υετική δίαιτα του Σεπτεμβρίου αποτελεί ένα μείγμα πρωτίστως θαλάσσιου (65 %) και ακολούθως ηπειρωτικού (35 %) καθεστώτος. Θαλάσσια χαρακτηριστικά εμφανίζει τόσο το δυτικό τόξο της χώρας, όσο και το ανατολικό προσήνεμο τμήμα της (ζώνη Πιερίας-Εύβοιας), όπως και οι φτωχές υετικά κλειστές πεδινές εκτάσεις της κεντροβόρειας χώρας (πεδιάδα Θεσσαλίας, Θεσσαλονίκης & Σερρών-Δράμας). Παραθέτουμε παρακάτω –κατά φθίνουσα υετική σειρά– τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας:
Σχήμα 1. Μέσος υετός Οκτωβρίου
Παραθέτουμε παρακάτω –κατά φθίνουσα υετική σειρά– τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας:
1.Ήπειρος: 120 – 180 mm(μέση τιμή: 155 mm)
2.Νησιά Ιονίου: 120 – 150 mm(μέση τιμή: 135 mm)
3.Δυτική Στερεά: 100 – 160 mm(μέση τιμή: 125 mm)
4.Δυτική Πελοπόννησος: 80 – 130 mm (μέση τιμή: 105 mm)
5.Κρήτη: 50 – 130 mm(μέση τιμή: 90 mm)
6.Ανατολική Στερεά: 40 – 140 mm (μέση τιμή: 75 mm)
7.Ανατολική Πελοπόννησος: 65 – 85 mm (μέση τιμή: 75 mm)
8.Ανατολική Μακεδονία/Θράκη: 40 – 120 mm(70 mm)
9.Δυτική Μακεδονία: 50 – 100 mm(μέση τιμή: 70 mm)
10.Θεσσαλία: 50 – 120 mm (μέση τιμή: 70 mm)
11.ΝΑ Αιγαίο: 60 – 70 mm (μέση τιμή: 65 mm
12.ΒΑ Αιγαίο: 35 – 45 mm(μέση τιμή: 40 mm)
13.Κυκλάδες: 35 – 50 mm (μέση τιμή: 40 mm)
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ιωάννης Γιαλαμάς (Weerman)
Διαβάστε επίσης
Η υετική διαίτα του Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα
Κλιματολογία υετού στην Ευρώπη
Ετήσιος δείκτης ραγδαιότητας στην Ελλάδα
Ενδοετήσια πορεία υετού στην Ελλάδα
Σχέση υετού μεταξύ θερμής και ψυχρής περιόδου
